Last but not least: Indonesia

Lieve allemaal,

Afgelopen vrijdagnacht (20.00 uur Nederlandse tijd) ben ik vanuit Bangkok teruggevlogen naar Nederland met een tussenstop in Dubai.
Met een flinke jetlag ben ik nog volop aan het nagenieten van mijn reis met ontelbaar mooie ervaringen. Ik weet zeker dat eenzelfde reis een volgende keer heel anders zal zijn, want voor mij is wel gebleken dat de mensen die je tijdens een reis ontmoet allesbepalend zijn voor de ervaring. Hoe mooi of uniek een bepaalde plek ook is.

Het is mij helaas niet meer gelukt om mijn laatste reisverslag vanuit Indonesië of Bangkok te schrijven. Omdat ik jullie toch graag een impressie wil geven van mijn tijd daar, schrijf ik het laatste deel vanuit Loenen.

Nadat ik vier dagen bij Koen in Singapore op bezoek ben geweest, zijn Koen en ik samen naar Bali gevlogen voor een weekend in Ubud met papa en mama. Dat weekend was echt heel bijzonder! Voor mij was het ruim twee maanden geleden dat ik hen voor het laatst gezien had, en voor Koen was het al bijna drie maanden geleden. Maar hoewel we elkaar een tijd niet gezien hadden, was het gek genoeg al gauw weer gewoon om samen te zijn. Koen en ik kwamen vrijdagavond aan. Nadat we onze tassen op onze kamer hadden gelegd (wat een luxe na ruim twee maanden slapen op slechte bedden in rumoerige dorms! :)) zijn we eigenlijk gelijk uiteten gegaan bij een restaurant gelegen tussen de rijstvelden. Aan gespreksstof geen tekort, dus het was al zo laat, waardoor we bijna vergeten waren dat onze chauffeur al die tijd op ons stond te wachten. Oeps! De volgende dag zijn we na een uitgebreid ontbijt op tijd vertrokken voor een fietstocht door de rijstvelden. Hoewel ik in Vietnam al erg veel rijstvelden had gezien, was dit nu ook weer erg leuk. Ik vond het vooral leuk dat papa, mama en Koen nu een beeld kregen van de omgeving waarin ik de maanden ervoor had gereisd. Tijdens deze tour werd mij wel duidelijk dat Bali veel welvarender is dan Vietnam. Hoewel in Vietnam vrouwen met buffalo's de rijstvelden ploegen, wordt dat hier door mannen gedaan met een 'Japanese cow', oftewel een machine. Ploegen is op Bali dus niet meer het zwaarste werk. Dit is het nu het planten en oogsten van de rijst, en wordt zodoende op Bali uitsluitend door vrouwen gedaan. Ongelijkheid tussen man en vrouw is er dus zeker nog wel. De vrouwen die op de rijstvelden werken krijgen overigens niet in geld uitbetaald, maar krijgen per geoogst veld 1 kilogram rijst. Zodoende is er voor hen geen geld om ander voedsel of kleding te kopen. Per werkdag (van 7 uur 's ochtends tot 18 uur 's avonds) werken zes vrouwen gemiddeld drie velden af, wat betekent dat zij ieder drie kilogram rijst krijgen. Ter indicatie: in één zak gaat zo'n 50 kilogram rijst, en ieder veld levert zeker 15 zakken op. De landeigenaren hebben het dus goed op Bali. Opvallend is dat iedere familie in Ubud een eigen tempel bij huis heeft. Hoe rijk of arm men ook is, er is altijd een ruimte om te offeren en te bidden.

De fietstocht was wel weer genoeg cultuur snuiven voor één dag, en dus hebben we 's middags lekker van alle luxe genoten middels een uitgebreide lunch en hebben we de rest van de dag doorgebracht aan ons zwembad tussen de rijstvelden.
De volgende dag zijn we naar een art- en handcraft market geweest. Ubud staat namelijk bekend om haar hoeveelheid ateliers. Het was echt een hele leuke markt met weinig prullaria. Een goede mogelijkheid dus om souvenirs in te slaan, die vervolgens bij papa en mama in de koffer gedrukt konden worden:) 's Middags zijn we maar weer aan het zwembad gaan liggen en hebben we allemaal een Balinese massage laten doen. Weer helemaal fit zijnde, zijn we 's avonds alweer voor de laatste keer samen uiteten geweest voordat we de volgende ochtend zouden opsplitsen.

Koen is die maandag al vroeg richting Singapore vertrokken, en papa en mama gingen later verder naar het oosten van het eiland. Ik ben zelf naar Kuta gegaan, aangezien dit, naar men zegt, één van de beste plekken in de wereld is om te leren golfsurfen. Hoewel ik de twee maanden ervoor totaal geen last heb gehad van heimwee, had ik het na die dag wel even moeilijk. Het is best gek hoe snel alles weer normaal wordt als je elkaar zo'n lange tijd niet hebt gezien.
In Kuta heb ik twee dagen 2,5 uur per dag surfles gehad. Dit ging vrij snel al best goed en was dus erg leuk om te doen. Echter bleek Kuta niet echt een plaats te zijn waar veel backpackers komen, maar bleek het meer het Salou voor Australiërs te zijn. Het wemelde er zodoende van dronken Australiërs, en het ontbrak een beetje aan leuk gezelschap. Zodoende ben ik, in tegenstelling tot mijn planning om er zeker een week te blijven, na drie dagen richting Sanur vertrokken. Sanur is namelijk ook een badplaats op Bali, en ik had toevallig gelezen dat hier een heel leuk hostel zou moeten zijn. In Sanur aangekomen bleek gelijk dat ik Kuta niet voor niets had achtergelaten. Minpuntje was wel dat de golven hier totaal niet geschikt waren om te surfen. In Sanur zelf heb ik zodoende niet zoveel gedaan. Wel ben ik met wat anderen een dag terug naar Ubud gegaan, omdat daar een jaarlijkse ceremonie gaande was: het einde van een 10-daags offerfeest. Iets buiten Ubud bleek er één hele grote tempel te zijn waar honderden families op af kwamen om gedurende de hele dag te offeren en te bidden. Dit alles gebeurde met de achterliggende gedachte dat men hier welvaart voor terug zou krijgen.

Vanuit Ubud ben ik naar Gili Trawangan gegaan. Dit is één van de drie Gili eilanden die tussen Bali en Lombok liggen. Toen ik hier aankwam, zag ik eindelijk dat wat ik me al die tijd bij Bali had voorgesteld: helder, felblauw zeewater met daarbij witte stranden. Doordat ik slechts drie i.p.v. 14 dagen in Kuta was gebleven, kon ik een week op Gili T. blijven voordat ik terug naar Bangkok zou moeten om terug te vliegen naar Nederland. Gezien de omstandigheden was dit verre van vervelend;) Vanuit Gili T. heb ik een snorkeltour gedaan langs alle drie de Gili-eilanden. Hoewel ik in Vietnam hele mooie dingen heb gezien tijdens het snorkelen, viel dit een beetje in het niet bij wat ik hier zag: super veel verschillende soorten tropische vissen en koraal. 15 meter van de kust zwommen zelfs 40 centimeter grote waterschildpadden! Echt heel erg vet!
Nadat ik een week op Gili Trawangan was geweest en volkomen was uitgerust, besloot ik terug te gaan naar Kuta om toch nog twee dagen te kunnen surfen alvorens ik naar de smogstad Bangkok zou gaan. In Kuta heb ik twee dagen privé-surfles gehad, wat echt heel erg leuk was. Ik heb echt heel veel geleerd, maar na twee dagen zat ik al onder de schaafwonden en had ik echt overal spierpijn, dus twee weken surfen was achteraf ook wel erg enthousiast geweest:P

In Bangkok had ik nog drie dagen om mezelf rustig voor te bereiden om naar huis te gaan. Ik ben maar begonnen met een Thaise massage. Dit had ik tot dan toe nog niet gedaan, omdat ik er nogal vaak voor gewaarschuwd was. Achteraf viel het echter best mee. Hoewel echt al m’n spieren flink opgerekt werden, en ik in alle mogelijke houdingen werd gelegd, deed het niet echt pijn. Verder konden m’n handen en voeten na drie maanden wel wat aandacht gebruiken, dus ook nog maar even een Fish Spa en manicure gedaan. Verder heb ik in Bangkok nog even genoten van het lekkere Thaise eten. Ik heb tijdens m’n reis zeven verschillende landen bezocht, maar de Thaise keuken is toch wel echt de beste!

Ondertussen ben ik alweer drie dagen in Nederland, en kan ik terugkijken op een fantastische reis. Ik heb het erg leuk en fijn gevonden om jullie reacties te lezen op mijn reisverslagen. Dank jullie wel hiervoor.

Liefs,
Lisanne